Źródła Królewskie znane są ze swych zdrowotnych właściwości od wielu lat. Najstarsze historyczne wzmianki na temat pobliskiej wsi – Żeromin – pochodzą z XIV wieku. W ciągu następnych stuleci wieść o uzdrawiających właściwościach źródlanej wody z Żeromina rozniosła się po całym kraju. Jak głoszą miejscowe przekazy, sam Władysław Jagiełło miał poić tutaj królewskie konie podczas postoju w trakcie polowania na terenie porastającej niegdyś te okolice puszczy.

Uroki tutejszej przyrody doceniła m. in. pisarka Maria Rodziewiczówna, będąca częstym gościem w pobliskim majątku ziemskim, należącym ówcześnie do rodu Mazarakich.

Po II wojnie światowej okoliczni mieszkańcy tłumnie przybywali do zdroju, przekazując sobie wieści o nadzwyczajnych walorach zdrowotnych i doskonałym smaku tutejszej wody.

Dwanaście podziemnych źródeł (samowypływów) wybija spod ziemi nieustannie przez wszystkie pory roku, nie zamarzając w okresie zimowym. Otaczają je malownicze tereny będące częścią jednostki administracyjnej Żeromin-Zdrój.

Nazwy poszczególnych Źródeł Królewskich nawiązują do polskiej tradycji religijnej i patriotycznej. W bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się Grota Skalna poświęcona Matce Boskiej. Niezwykłą, sakralną atmosferę tego miejsca podkreśla fakt, iż rozmieszczenie źródeł kształtem przypominać może różaniec, jak zauważyli modlący się przy Grocie wierni.